- müvəffəqiyyətli
- sif. Müvəffəqiyyət qazanan, müsbət nəticə verən, arzu və məqsədə müvafiq olan; yaxşı. Müvəffəqiyyətli əsər. Müvəffəqiyyətli tamaşa.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
müvəffəqiyyətli
Look at other dictionaries:
müvəffəqiyyətlilik — is. Müvəffəqiyyətli olma, müsbət nəticə vermə; yaxşılıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aqibətli — sif. Müvəffəqiyyətlə nəticələnən, axırı yaxşı olan, uğurlu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iş — is. 1. Fəaliyyət, çalışma, zəhmət, əmək. Əqli iş. Fiziki iş. İş görmək. Elmi iş. İşlə məşğul olmaq. – İş insanın cövhəridir. (Ata. sözü). İş rəncbərin, güc öküzün, yer özününkü; Bəyzadələri, xanları neylərdin, ilahi! M. Ə. S.. İş nə qədər qızğın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uğur — is. Bəxt, səadət, xoşbəxtlik. <Sərətan Afətə:> Uğurlar dilərəm ürəkdən sizə; Görüm çatasınız məqsədinizə! M. R.. Rübabə baxıb fərəhlənir, uğura doğru getdiyinə inamı artırdı. M. C.. <İsmayıl:> Uğrumuza əcəb şey çıxdı! P. M.. // Bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
avand — is. Bir şeyin, xüsusən, toxunmuş şeyin üst tərəfi, sığallı tərəfi; üz. Bu parçanın astarı avandından yaxşıdır. // Sif. mənasında. Parçanın avand tərəfi. – Qiraətxananın ortasındakı uzun masanın üstü isə . . avandına z. bir birinin üstünə tökülən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uğurlu — sif. Müvəffəqiyyətli, sonu, nəticəsi yaxşı olan, müsbət nəticələnən. Uğurlu nəticələr. Uğurlu ov. Zəhmətinin nəticəsi uğurlu oldu. Hücum uğurlu z. bitdi. – Kazım fəqət xəbərsizdi bu işdən; Xəbərsizdi bu uğurlu gedişdən. M. Müş.. Gümanlı gümansız… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müğtənəm — ə. I3w 1) faydalı, xeyirli; 2) müvəffəqiyyətli, uğurlu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müyəssər — ə. 1) asan, sadə; 2) nəsib, qismət; 3) mümkün, ələ gələn; 4) uğurlu, müvəffəqiyyətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
fuks — <alm.> Bilyard oyununda: şara təsadüfi olaraq vurulan müvəffəqiyyətli zərbə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həyat — is. <ər.> 1. Materiyanın hərəkətinin müəyyən inkişaf mərhələsində əmələ gələn xüsusi forması; varlıq, dirilik. Yerdə həyatın əmələ gəlməsi. – Bunları duyduqca, düşündükcə mən; Həyata, varlığa məftun oluram. S. V.. 2. Ömür. Əşrəf həyatında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
